demograficzne w Europie przyspieszyły wzrost populacji poza potrzeby poprawy rolnictwa na terenach wiejskich lub rozwijającej się industrializacji w miastach. W powiązaniu z poprawą transportu i przyciąganiem stosunkowo "otwartych przestrzeni" poza Europę i serca Azji, w XIX i na początku XX wieku odnotowano najbardziej spektakularne migracje transoceaniczne, jakie kiedykolwiek były znane. Chociaż dokładny pomiar tego dobrego prądu jest niemożliwy, w latach 1815-1914 prawdopodobnie 60 milionów Europejczyków wyemigrowało za granicę do mniej zaludnionych i mniej eksploatowanych części świata, zwłaszcza Ameryk .
Z pewnością ruch powrotny był też duży - stopa repatriacji ze Stanów Zjednoczonych wynosiła prawdopodobnie około jednej trzeciej, az Argentyny ponad połowę, a także wielu emigrantów przeniosło się z jednego kraju do drugiego, w szczególności z Kanady do Stanów Zjednoczonych. Jednak głównym efektem było stworzenie "nowych europejskich" za oceanem, w znacznej ilości anglosaskim, łacińskim lub słowiańskim, jakie były świeższe i bardziej aktywne demograficznie niż Europa, i które szybko stały sięgospodarczymi
konkurentami, zmniejszając tym tymże swoją dominację na świecie.